اصلاحات ارضی عزل زمینداران و سیاستمداران سنتی بود که بعد از مشروطه تا آن زمان قدرت را در دست داشتند...کارشناسان از شاه می‌خواستند که برنامه‌های اقتصادی با سرعت معقول‌تری اجرا شود...آقای هاشمی با دست خالی دست به تغییرات زد.

اصلاحات ارضی نباید مالکان زمین را خلع ید می‌کرد...شاه برخی از برنامه‌های توده‌ای‌ها را اجرا کرد...خلیل ملکی رهبر نیروی سوم بار‌ها اشاره کرده بود که اصلاحات ارضی ایده‌ای بود که شاه از آن‌ها دزدیده است... برنامه‌ریزان شاه گرفتار توهم مهندسی اجتماعی بودند...شاه با یک تیر دو نشان را هدف قرار می‌داد. هم منویات دولت وقت آمریکا را تامین می‌کرد و به اصطلاح جلوی نفوذ کمونیسم را می‌گرفت و هم ملاکان بزرگ را که از نظر سیاسی محدودکننده قدرت او بودند از صحنه خارج می‌کرد.

اسدالله علم گفت که یک انقلاب «سفید» (بدون خونریزی) در ایران لازم است تا کودتای عراق در این کشور تکرار نشود...امینی در ملاقات با ملاکین تاکید می‌کرد که هدف اصلی اصلاحات ارضی افزایش محصولات کشاورزی است و برنامه‌ای در جهت جنگ طبقاتی نیست... مجله خواندنیها هشدار داده بود که یک انقلاب چه حزب توده آغازش کند چه شاه، اگر کنترل نشود، می‌تواند خطرناک باشد...ادامهٔ توسعه به رغم تضعیف رشد اقتصادی، اختلاف بین افسانه‌ و واقعیت اجتماعی را تشدید کرد و منجر به سقوط شاه شد.

از برنامه‌های اجرایی امینی اصلاحات نهادی، تقسیم زمین‌های کشاورزی و بازنگری قوانین انتخابات بود. در سال ۱۹۵۳ هر دوی این موضوعات در راس برنامه‌های دکتر مصدق قرار داشتند ولی با منافع نزدیکان شاه در تداخل بودند...امینی گفت که شاه در تمام این مدت سعی در توطئه‌چینی علیه دولت او داشته است و مشاجره بر سر بودجه آخرین دسیسهٔ اوست...تعداد مخالفین شاه دائما رو به افزایش بود و علاوه بر رهبران مذهبی و پیروان آن‌ها، ایلات و عشایر، روشنفکران، کارگران صنایع، تجار، تکنوکرات‌ها و بوروکرات‌ها را هم شامل می‌شد.